در بین مصاحبه‌هایی که تا به امروز در ویکندلی منتشر شده، کمتر پیش آمده که با تیم‌هایی بزرگ مانند فاش استودیو به گفتوگو بپردازیم. چیزی که برای همه ما در ایران مشخص است، داشتن گارد نسبت به کار تیمی است. اینکه افراد با تخصص‌های مختلف به سختی می‌توانند در کنار هم کار کنند، دلایل بسیاری دارد. ریشه بسیاری از این دلایل در مسائل اجتماعی و فرهنگی به وجود آمده و شاید یکی از دلایل سرعت کند پیشرفت در صنایع و کسب‌وکارهای مختلف، خودداری از کار تیمی است.
اما در جدیدترین مصاحبه ویکندلی، به فضای کاری فاش استودیو رفتیم. “فاش دایره‌ای از دوستان صمیمی است با مرکزیت رشد.”
این تعریف از مجموعه فاش استودیو، خبر از جمع شدن افرادی مشتاق و خلاق در کنار هم، برای انجام کارهای مختلف را می‌دهد. این موضوع برای ما کافی بود تا پای صحبت‌های این تیم بزرگ بنشینیم، از فعالیت‌های آن بشنویم و مسائل مختلف در دنیای مد ایران را زیر ذره‌بین ببریم.
خیلی خوشحالم که امروز در بین شما هستم. بدون معطلی دوست دارم که از فضایی که در اون نشستیم بهمون بگید. اینجا کجاست و شما در اون چه‌کاری انجام می‌دید؟
شایان: اینجا فاش استودیو، در واقع یک مدیا یا هاب هست. کسانی که فعالیت‌هایی ما رو دنبال می‌کنن همیشه این سوال رو دارن که ما دقیقا چه کاری می‌کنیم. ما هم تصمیم گرفتیم از طریق پلتفرم فاش تمام فعالیت‌ها و کارهایی که در اینجا انجام میشه رو به دید مخاطبان خودمون برسونیم.
بذارید بیشتر توضیح بدم، فاش استودیو در واقع تبدیل به یک مدیا شده برای نشون دادن لایف استایل افرادی که در اون فعالیت می‌کنن. شاید یک روز ما در اینجا در حال طراحی یک کالکشن باشیم، شاید هم در حال ساز زدن، یا شاید در حال غذا درست کردن!
گذر ویکندلی
با صحبت‌های شایان می‌توانیم متوجه ایجاد یک فضای متفاوت برای نمایش یک ساب‌کالچر ( خرده فرهنگ) شویم. خرده فرهنگ در واقع مجموعه‌ای از ارزش و هنجارهاست که در یک گروه اقلیت جریان دارد و قابل انتقال و نمایش به جامعه‌ای بزرگ‌تر است. در دنیای مد وجود خرده فرهنگ‌ها می‌تواند یک مسیر را ایجاد و در نهایت منجر به همه‌گیر شدن آن شود.
فرزان، لطفا از خدماتی که در تیم شما انجام میشه بیشتر بهمون بگو.
در حال حاضر بُعد خدماتی ما داره یک شکل جدیدی به خودش می‌گیره. اِ-پارت این خدمات رو در یک قالب متفاوت به نمایش می‌گذاره و در واقع این پلتفرم یک فروشگاه آنلاین هست.
شایان ادامه داد: ما در اِ-پارت یک مارکت اختصاصی‌تر رو با عنوان high end streetwear پوشش می‌دیم و تمرکز ما روی برگذاری ایونت هست.
فرزان در ادامه گفت: اِ-پارت یک بخش خدماتی هم داره که از تدوین استراتژی تا هویت‌سازی و کالکشن دیزاین رو در بر می‌گیره. در واقع ما یک پکیج کامل از هر آنچه که یک برند یا کسب‌وکار مد به اون نیاز داشته باشه رو ارائه می‌دیم. لازم هست که در اینجا به یک نکته هم اشاره کنم. موضوع هویت‌سازی هنوز در ایران جا نیوفتاده و در واقع یک موضوع جدیدی هست. ما هم در بخش خدماتی مجموعه، توجه ویژه‌ای به اون داریم.
قبل از اینکه بقیه اعضای تیم خودشون رو معرفی کنن، دوست دارم گذری به محتواسازی در دنیای مد ایران بزنیم و نظر تیم فاش استودیو رو درباره اون بدونم. چقدر استانداردها در تولید محتوا فشن در ایران رعایت میشه؟
شایان: احتمالا علی به عنوان کسی که عکاسی و ویدئوگرافی کار می‌کنه بتونه نظر خوبی در این رابطه بده. اما من می‌خوام از جنبه برندینگ به این سوال جواب بدم. مشکل خیلی از برندهای ایرانی این هست که هنوز مخاطبان خودشون رو نمی‌شناسن و نمی‌دونن چه پیام و محتوایی رو باید به اون‌ها ارائه بدن. به طور مثال تولید محتوا در بیشتر برندها محدود میشه به یک کانسپت کالکشن. و مشکل همین‌جاست که شما اگر گذری به تصاویر و محتوای کالکشن‌های مختلف اون‌ها بزنید، متوجه ضعف و ناهماهنگی در اون می‌شید و هیچ ردپایی از هویت برند نمی‌بینید.
علی آبیار، عکاس مجموعه فاش، در ادامه گفت: در رابطه با این سوال باید بگم که، به نظر من متاسفانه هنوز نمی‌تونیم بحث تولید محتوا در خیلی از برندهای ایرانی رو با برندهای جهانی مقایسه کنیم. چرا که از لحاظ ابعاد کسب‌وکاری قابل مقیاس نیستن. صاحب خیلی از برندهای ما افراد جوانی هستن که با سرمایه محدود سعی دارن بهترین خودشون رو ارائه بدن و احتمالا نمی‌تونن ریسک پذیری بالایی در محتوا و البته عکاسی داشته باشن.
اگه یک قدم از برندهای کوچک فراتر بریم چطور؟ به نظر تیم فاش استودیو، در بین برندهای بزرگ و صنعتی ما این استانداردها دیده میشه؟
علی: فکر می‌کنم تعداد برندهای بزرگ ما که مثل مارکت جهانی کار کنن، انگشت‌شمار باشه. به همین خاطر شاید هنوز نتونیم استانداردها رو با هم مقایسه کنیم. ولی میشه گفت بعضی از اون‌ها تا حد توان استاندارهایی رو دارن.
فرزان ادامه داد: به نظر من هنوز در ایران، فشن به طور واقعی شکل نگرفته. در واقع، همه در تلاش هستن برای یک تولید بهتر و به جنبه فشن بودن کمتر اهمیت داده میشه.
شایان در ادامه گفت: ما چون هنوز به سمت صنعتی شدن نرفتیم این مقیاس‌پذیری سخت هست. برندهای بزرگ هنوز درک نمی‌کنن که دیزاین میتونه وارد صنعت بشه و البته برندهای کوچک هم فکر نمی‌کنن که دیزاین‌های اون‌ها میتونه وارد صنعت بشه. این دو فاکتور باید با هم انجام بشه. فکر می‌کنم فرق ما با مارکت جهانی در همین‌جاست. البته نباید فراموش کنیم که دلیل انجام نشدن این کار به مخاطبان هم برمیگرده. می‌دونیم که قدرت خرید مردم پایین اومده و مردم فقط سعی می‌کنن نیاز اولیه خودشون در لباس پوشیدن رو برطرف کنن.
علی آبیار در ادامه موضوع هویت‌سازی در برندها گفت: شما با دیدن کالکشن برندهای ایرانی معمولا امضا کار عکاس اون مجموعه رو می‌بینی در صورتی که این اشتباه هست و برای مثال در تمام تصاویر یک برند خارجی مثل D&G شما هویت اون برند رو می‌بینی و درک می‌کنی.
در ادامه گفتوگو من با تیم فاش استودیو، وارد بحث تخصص گرایی شدیم. خیلی اوقات ما می‌بینیم که در پروژه‌های مختلف، کارفرما از عکاس به عنوان یک فردی که به تخصص‌های دیگری مثل استایلینگ، چیدمان دکور و مدیر خلاقیت آشناست، اکتفا می‌کند. در صورتی که وجود افراد با تخصص‌های متفاوت می‌تواند نتیجه بهتری را به همراه داشته باشد.
علی آبیار در این رابطه گفت: در 90 درصد از پروژه‌های کوچک تخصص‌های مثل ست دیزاینر و استایلیست عملا حذف میشه. من در خیلی از پروژه‌ها فقط به همراه صاحب برند و مدل کار رو پیش بردیم. که باز این موضوع برمیگرده به ابعاد کسب‌وکار و هزنه‌های اون‌ها. فرزان با تکمیل حرف علی گفت: طبیعتا وجود افراد متخصص در یک پروژه میتونه باعث نتیجه بهتری بشه.
شایان در ادامه معتقد بود با وجود تمام افراد لازم در یک پروژه تولید محتوا، مثل مدل، عکاس، استایلیست، گرافیست و … وجود یک مدیرخلاقیت، که بر تمام امور نظارت داشته باشد، شرط لازم است. و این مدیر خلاقیت است که با ایجاد هماهنگی و تنظیم یک نقشه راه می‌تواند نتایج مثبتی را رقم بزند.
آلما یکی دیگر اعضای فاش در ادامه گفت: فکر می‌کنم یکی دیگه از دلایلی که برندها توانایی انجام خیلی از کارها رو ندارن، نبود سرمایه‌گذارها برای حمایت افراد خلاق هست. سیستم تمام کانسپت استورها همچنان امانی هست و یک برند نوپا و خلاق دلگرمی زیادی برای انجام این کارها نداره.
امیررضا در ادامه صحبت‌های آلما، به کارفرماها هم اشاره کرد و معتقد بود خیلی از آن‌ها تصور می‌کنند به تنهایی از پس تمام کارها برمی‌آیند.
آلما گفت: فرهنگ و تصور اشتباه ما همیشه این بوده که فکر می‌کنیم اگر 10 تا کار رو خودمون انجام بدیم یک ارزش برای ماست. در صورتی که انجام اون توسط متخصص خودش یک نتیجه دیگه ای به همراه داره.
در ادامه می‌خوایم که پا رو فراتر بگذاریم و برندهای بزرگ رو زیر ذره‌بین ببریم. چرا خیلی از این برندها، باوجود سرمایه‌گذاری زیاد در بخش‌های مختلف، همچنان در ارائه محتوا استاندارد مقاومت می‌کنن؟ برای مثال یک برند شاید شعبه‌های مختلف در مرکز خریدهای بزرگ داشته باشه، اما همچنان یک استراتژی محتوا در صفحات اجتماعی و یا وبسایت خودش نداره…
آلما در پاسخ به این سوال گفت: فکر می‌کنم بخشی از اون برمیگرده به ریسک پذیری در سلیقه سازی هست. من تجربه‌ای که در کار خودم داشتم این بود که با وجود وقت زیادی که برای انتخاب لوکیشن و عکاسی کارها گذاشتم، اما در نهایت مخاطب از عکس استدیویی با یک کانسپت معمولی، استقبال بهتری کرده. اما یک جایی هست که ما لازمه برای ایجاد یک سلیقه جدید در دید مخاطب، ریسک کنیم و کارهایی جدیدی انجام بدیم.
فرزان در ادامه گفت: شاید بحث اونجا باشه که ارزش گذاری برای یک محصول برای برندهای بزرگ اولویت نیست، بلکه دغدغه اون‌ها فروش محصول هست.
شایان در ادامه با مثال برند زارا، که با وجود فست‌فشن بودن به دنبال خلق ارزش برای مشتریان خود بوده، به این موضوع اشاره کرد که برندها برای این کار نیاز به وقت و هزینه دارند و در نتیجه ریسک فروش بالا می‌رود و با توجه به هزینه‌ها، کار برای آن‌ها دشوار می‌شود.
به نظر من برندهای بزرگ ما با ایجاد یک مدیا و رسانه در ابتدا میتونن سلیقه مخاطب خودشون رو تغییر بدن و تا چند سال آینده محصولات موردنظر خودشون رو خیلی بهتر به فروش برسونن. همه این‌ها برمیگرده به بخش تحقیق و توسعه اون‌ها که باید روی موضوع کار کنن.
موضوع کپی کردن یا تقلید کردن را در بسیاری از برندهای بزرگ و کوچک در ایران شاهد هستیم. متاسفانه در بخش‌های مختلف هم این اتفاق خواسته یا ناخواسته پیش می‌آید. از هویت سازی یک برند گرفته تا طراحی‌های محصول و ارائه نهایی آن. از تیم فاش استودیو خواستم که در این رابطه صحبت کنیم.
شیرین دراین رابطه گفت: خب خیلی از محصولات هست که ما در روزمره از اون‌ها استفاده می‌کنیم و معمولا خیلی از افراد جامعه هم اون‌ها رو می‌پوشن. طبیعتا برندها برای بالا بردن فروش، این مصولات رو تولید می‌کنن مثل تی‌شرت یا … اما موضوع کپی اون‌جایی پیچیده میشه که به برندهای دیزاین محور می‌رسیم. اون‌ها مخاطبان محدودتری و احتمالا آیتم‌های متفاوت‌تری دارن. اگر جریان کپی در طراحی‌های اون‌ها دیده میشه، چند دلیل میتونه داشته باشه. احتمالا این برندها خودشون رو به مدیا و مرجع‌های کمی برای جستجو و تحقیق محدود کردن و خیلی اوقات ناخواسته شبیه به برندهای بزرگ می‌شن. اما یک حالت دیگه‌ای هم داره که بعضی‌ها از دسترسی محدود مخاطب به مدیا سواستفاده می‌کنن. برای مثال از یک برند کمتر شناخته شده در یک کشور اروپایی کپی می‌کنن.
شایان در ادامه به یک نکته مهم اشاره کرد: به نظرم مشکل ما اونجاست که یک طراح برای جمع‌آوری مودبرد رفرنس‌های داخلی رو فراموش می‌کنه و این باعث میشه که از فرهنگ و تاریخ غنی خودمون دور بشه. تاریخ ما هنوز به درستی توسط دیزاینرها استفاده نشده. در صورتی که با استفاده از اون می‌تونیم اتفاقات جدیدی رو به وجود بیاریم.
علی آبیار درادامه این بحث معتقد بود که رفرنس‌ها و کانسپت‌ها در دنیای مد به شدت محدود شده و به همین خاطر شاید خیلی اوقات موضوع کپی کردن یا کپی شدن درست نیست.
شایان ادامه داد: به نظر من یکی از مشکلات اصلی ما به آموزش برمیگرده. دیزاینرها و آرتیست‌ها به درستی نمی‌تونن ایده‌ها و کانسپت‌ها رو پیاده‌سازی کنن و صاحب بیزنس با دیدن این کارها از اجرا باز می‌مونه. فشن دیزاینرها باید بدونن که به تنهایی نمی‌تونن یک کار قابل فروش رو طراحی کنن و نیاز به یک تیم و البته یک مدیرخلاقیت دارن. ریشه تمام این‌ها در سیستم آموزشی ماست.
در ادامه گفتوگو در فاش استودیو، اعضای این تیم بزرگ به معرفی خود پرداختن. نکته قابل توجه در این بخش تخصص‌گرایی در بین اعضا بود. از طراح تا گرافیک دیزاینر و از استراتژیست تا مدیرخلاقیت، افراد این تیم رو تشکیل می‌دهند. این موضوع می‌تواند در کارفرما حس اطمینان و اعتماد را ایجاد کند. چرا که هر بخش به طور متمرکز فعالیت خود را انجام می‌دهد و در نهایت نتیجه کار، با مدیریت درست، به کارفرما ارائه می‌شود. از مهم‌ترین پروژه‌های انجام شده توسط اِ-پارت استودیو می‌توانیم به آستین، نیوبالانس، دکمه، کاز، لی‌لاژ و چیاکو اشاره کنیم.
چالش‌های کار تیمی از نظر فاش استودیو
تیم شما به نسبت تیم بزرگی هست. دوست داریم کمی از چالش‌های کار تیمی به ما بگید.
شایان: چالش‌های کارتیمی تمومی نداره و به نظرم نامحدوده. ولی با تقسیم وظیفه درست و ارتباط بین اون‌ها تونستیم این موضوع رو به حداقل برسونیم. ما بخش‌های مختلفی داریم و طبیعتا اگر هر کسی در هر بخش صاحب نظر نهایی باشه ما دچار مشکل می‌شیم. به همین خاطر مدیریت ارتباط بین بخش‌های مختلف، میتونه نتیجه کار تیمی رو مطلوب کنه. موضوع دیگه هم که بسیار مهمه اعتماد بین اعضای تیم هست. اینکه ما بتونیم به توانایی هم اعتماد داشته باشیم بسیار مهمه.
تارا: من فکر می‌کنم کار تیمی باعث شده که من بتونم تخصص خودم رو بهتر از همیشه انجام بدم و این برای من خیلی مهم بوده.
نازنین: به نظرم علاوه بر اعتماد به دیگران، اعتماد به نفس هم در هر کدوم از اعضای تیم بسیار مهمه. اینکه هر کسی به کار خودش ایمان داشته باشه باعث پیشرفت تیم هم میشه.
مانا: من معنی واقعی تیم رو اینجا فهمیدم. چراکه وقتی یک موضوعی رو باز می‌کنیم افراد با دانش تخصصی خودشون میتونن از لحاظ مختلف او رو بررسی کنن و برای اون نظر بدن و این برای من لذت بخشه.
آریا: به نظرم بخش احساسی هم بسیار مهمه و اخلاق اعضای تیم باید با هم هم‌خونی داشته باشه.
شیرین: من فاش رو یک خانواده می‌بینیم و واقعا در کنار خوبی و بدی‌ها دوست دارم همه با هم پیشرفت کنیم.
گذر آخر
برون سپاری برخی از خدمات، از اتفاقات مرسوم در کسب‌وکارهای مختلف است. در دنیای مد هم، با توجه به گستردگی آن، انجام تمام کارها برای یک بیزنس ممکن نیست و اینجا است که یک مجموعه دیگر می‌تواند نیازهای آن بیزنس را رفع کند. برون سپاری برخی از کارها و سپردن آن به یک مجموعه دیگر نیاز به اعتماد طرفین در روند انجام کار دارد. تیم اِپارت استودیو، باوجود افراد متخصص در ابعادهای مختلف یک کسب‌وکارمد، همواره در تلاش است تا خروجی استاندارد در ارائه خدمات داشته باشد. برای همکاری و اطلاعات بیشتر میتوانید با صفحه فاش استودیو و اِپارت در اینستاگرام در ارتباط باشید.
برند ریس، تغییر مالکیت و چشم‌انداز آن
تاریخنامه | بررسی کالکشن نیلوکس
