تداکس “جسورانه” در تهران
جمعه، ۱۴ شهریور ۱۴۰۴، تهران میزبان رویداد TEDxAlef بود. آغاز الف در تهران با عنوان “جسورانه” در مد و فشن، در دهکده نشاط زعفرانیه با حضور جمعی از اعضای انجمن نشانهای تجاری پوشاک، فعالان صنعت پوشاک و علاقهمندان به مد، برگزار شد.
گزارش اختصاصی ویکندلی، از یاسمن الیاسی و مریم سیاوشی، را دنبال کنید.

تداکس الف (امید)، مجموعهای مستقل است که تحت لیسانس سازمان جهانی TED فعالیت میکند. اینبار تداکس با آغاز الف؛ سرآغاز امید، ایران و سرانجام رویا، به استقبال از صنعت مد و پوشاک ایران آمد و اولین رویداد تداکس سال ۱۴۰۴ را به مد و فشن اختصاص داد.
نگاهی کوتاه به تد و تداکس
شعار «Ideas Worth Spreading» یا «ایدهها ارزش انتشار دارند»، اصلی است که تد در سال ۱۹۸۴ در آمریکا بر پایه آن فعالیت خود را آغاز کرد. تد در سطح جهانی بهعنوان رویداد روایتگر تجربیات شخصی، ایدههای نو و آموزنده شناخته میشود.

واژه TED در حقیقت سرواژهی سه مفهوم مستقل Technology (فناوری)، Entertainment (سرگرمی) و Design (طراحی) است. با محبوبیت روزافزون تد، رویدادهایی تحت عنوان تداکس (TEDx) در سراسر جهان شکل گرفتند؛ رویدادهایی که با پایبندی به چارچوبها و قوانین رویداد مادر (تد)، از جمله سخنرانیهای حدود ۱۸ دقیقهای و حضور سخنران بر روی دایرهی قرمز، برگزار میشوند. ایران نیز تاکنون میزبان سلسلهای از این رویدادها بوده است.
تدتاک؛ فراتر از یک سخنرانی
خالی از لطف نیست اگر به صورت اجمالی به ماهیت اصلی این رویداد بپردازیم: تد یک رویداد بینالمللی در قالب سخنرانی است؛ جایی که افراد موفق و شناختهشده یا حتی افراد عادی با داستانهای ارزشمند، در زمانی محدود روی صحنه قرار میگیرند و روایتها و ایدههای الهامبخش خود را با مخاطبان به اشتراک میگذارند.

با این حال، واژهی “سخنرانی” به دلیل بار معنایی و پیشفرضهای خاص خود، نمیتواند بیانگر ماهیت واقعی این رویداد باشد؛ از همین رو اصطلاح تدتاک (TED Talk) انتخاب مناسبتری برای توصیف این تجربه است.
تدتاک با هدف، ایجاد و تکثیر ایدههای باارزش برای رسیدن به مهارت و موفقیت شنوندگان ارائه میشود. این سخنرانیها میبایست، زمینهساز مباحثه و گفتگوهای عمیقتر و موثرتری میان شرکتکنندگان در گروههای کوچکتر شود. در نمونههای بینالمللی این رویداد، افراد سخنران توانمند با داشتن فنبیان قوی نتایج چشمگیری را رقم میزنند. در کنار حضور فیزیکی افراد، فیلم و ویدئوهای سخنرانیهای مهم و پرمحتوا، در معرض تماشای عدهی کثیری قرار داده میشود.
روایتهای تداکس “جسورانه”
برگزاری تداکس الف با عنوان “جسورانه” موجب شد، انتظار شنیدن تجربهزیست هنرمند یا داستان اثری پیشرو با ماهیتی تجربی، رادیکال یا نوآورانه، در ذهن مخاطب نقش ببندد. ۸ سخنران این رویداد با ایستادن روی دایره قرمز ما را با روایتهای خود همراه کردند.

روایتی از لباسهای پر از رنگ و شوق زندگی نغمه کیومرثی (طراح لباس) که همیشه هم از دل شادی و شوق و بی دغدغه بودن نمیآیند و شاید اینبار سختیها و غم این رنگها را به آنها داده باشند.
اینکه چطور یک جمله ساده “تو نقاشی کن، من بدوزم” مادربزرگ میتواند خلاقیت را زنده و مسیر زندگی را تغییر دهد.
و بله لباس، بیکلامترین گفتوگو میان ما آدمها است و قصهها پیش از نشست لباس روی تن، در تاروپود پارچه نقش میبندند.

از باور مجید مظاهری (قائممقام مدیرعامل بانیمد)، که در دنیای برندها وفاداری و اصالت، ماندگار است و کنارهم قرار گرفتن اصالت و تفاوت میتواند ترندهای این صنعت را تغییر دهد.
در جایی که طراحی، پارچه و نخ میتواند با صادرات نفت یک کشور برابری کند.

از اعتماد که حضورش جسارت و خلاقیت را میپروراند و این تنها از دل باورها و ارزشهای مشترک میآید.
درخت تنومند امروز، همان دانه کوچک و ضعیفی است که به خاک اعتماد کرده بود.
پلی نامرئی که میان خود و دیگران میکشیم بدون آنکه تضمینی برهمیشگی بودنش باشد.
حسی انسانی، مهم و ارزشمند که درحال حاضر تنها ۸٪ بین ما مردم ایران وجود دارد.
عرفان تهذیبی (همبنیانگذار برند آرتمن (Artman)) روایتگر اعتماد بود.

از نیاز صنعت ما به رنسانس ایرانی پیش از دیزاین ایرانی. از نگاه بنفشه همتی (بیانگذار استودیو دیزاین بنفشه و پژوهشگر فلسفهی هنر) ما باید بتوانیم با دیدی متفاوت و تازه به جهان نگاه کنیم.
و این نکته مهم که اندیشه و روح دوران، رویکرد ما درمورد دیزاین را شکل میدهد، و دیزاین آغاز عمدی تغییرات است که این از رنسانس شکل گرفت

در ادامه با داستان رنگ صورتی ثنا خالصی (بیانگذار کُمُدا) همراه شدیم. رنگی که شاید ما هم ته کمد آن را پنهان کردیم. باید این جسارت و اقتدار را داشته باشیم که با وجود تمام ضعفها و کاستیها، خودمان باشیم و مسیر منحصربهفرد خود را پیش رویم جای آنکه دنبال رو بزرگان باشیم.

روایتی از دیدگاه سنتی جامعه و خانواده ایرانی به علاقهمندی به فشن و فعالیت در این صنعت. پرستو نباتی (سردبیر مجلهی مد و فشن کمد سارک و نویسندهی مجلهی bof) یادآور شد، اگر گناهکار هستیم آن را بپذیریم و از شنیدن نه نترسیم.

از تأکید کیمیا صالحی (همبنیانگذار پلتفرم آستین) بر این اصل مهم که زیبایی در نقصها و ضعفها است و این تابآوری است که آن را به زیبایی تبدیل میکند.
هر فراز و نشیبی میتواند مسیری جدید سر راه ما قرار دهد و ما مجبور به تغییر شویم. محکم و خشک ایستادن ما را میشکند.

و در روایت آخر مواجه میشویم با این عبارت: ساخت ایران دیگر تنها در یک شیشه عطر خلاصه نمیشود. ساخت ایران میتواند برای هرکدام از ما معنا و مفهومی متفاوت داشته باشد.
ساخت ایران میتواند گذشتن از مسیرهایی باشد که در آنها دانشی نداریم، باز کردن درهایی باشد که از قبل وجود نداشتهاند.
و همانطور که نامی صنعتی (موسس اولین لابراتوار عطرفاین و بنیانگذار برند عطر نامی صنعتی) گفت: ساخت ایران یعنی ما.
سخنرانان تداکس تهران، روایتگر تجربهزیست مشترک بودند و داشتن جسارت را لازمهی اجرای ایدههای خلاقانه در طیف گستردهای از فعالان حوزه مد و پوشاک ایران دانستند. آنها یادآور شدند در طی مسیر حرفهای خود، کوچکترین گامها به مثابه پیشرویهایی چالشبرانگیز تلقی میشده است و برای برداشتن هر قدم کوچک در این راه باید ساختارهایی از پیش تعیین شدهای شکسته میشد.

از این منظر، «جسورانه» روایتگر ایدههایی بود که در تقابل با سنتها و کلیشهها قرار گرفتند؛ ایدههایی که تنها با نگرشی متفاوت، امید، تلاش مضاعف و اعتماد میتوانستند به ثمر برسند. سخنرانان شاید از آیندهی مدرن و پیشرو نگفتند، اما الفبای ابتدایی و بنیادی دنیای مد و فشن در ایران را روایت کردند: جسارت، امید، رویا، اعتماد و آغاز مسیری تازه.
مشاهده و گوش سپردن به داستانها و مسیرهایی که طی شده، میتواند برای هریک از ما الهام بخش باشد و چراغی در گوشه ذهن ما روشن کند. چراغی که شاید روزی ما را هم روی دایره قرمز ببرد.
تداکس “جسورانه” از نگاهی دیگر
همیشه اولین بارها دشوار و پرچالشاند؛ از اولین قدم و اولین کالکشن گرفته تا نخستین سخنرانی و نخستین نمایشگاه. اما همین اولینها به همان اندازه که سختی و فشار به همراه دارند، میتوانند مهم، اثرگذار و نقطهی آغاز اتفاقهای بزرگ باشند.
رویداد تداکس هم برای اولین بار در حوزه مد و فشن برگزار شد؛ اولین قدم برداشته شد. طبیعی است که برآورده نشدن بخشی از انتظارات و مطرح شدن نقدهای سازنده، بخشی جداییناپذیر از این تجربه باشد.
از نگاه ویکندلی، درست همین نقدها و نگاه نقادانه است که میتواند ما را به سمت بهبود، ارتقا و رسیدن به استانداردهای جهانی هدایت کند.
نگاه اول
با توجه به اینکه حضور در این رویداد برای عموم آزاد اعلام شده بود و افراد بسیاری با تکمیل پرسشنامه تمایل خود را برای شرکت نشان داده بودند، انتظار میرفت ترکیب متنوعتری از مخاطبان در سالن حضور داشته باشند. چنین تنوعی میتوانست فضایی پویا برای بهاشتراکگذاری تجربهها، گفتوگو درباره ایدهها و بررسی ارزشهای گوناگون ایجاد کند. با این حال، این انتظار تا حد زیادی محقق نشد، موضوعی که شاید در آینده نیازمند توجه و بازنگری در سازوکار دعوت و انتخاب مخاطبان باشد.
نگاه دوم
در چنین رویدادهایی انتظار میرود پیش از ورود مخاطبان همهچیز بهخوبی آماده و هماهنگ شده باشد؛ بهگونهای که حضار از لحظهی ورود، بدون سردرگمی و در زمان مقرر، در جایگاه مناسب خود قرار گیرند. با این حال، آنچه در همان لحظات ابتدایی به چشم میآمد، فضایی شلوغ و تا حدی بینظم بود. استندهای برخی از اسپانسرها هنوز تکمیل نشده بودند و مراسم نیز دیرتر از زمان اعلامشده آغاز شد؛ مسائلی که در ظاهر ساده به نظر میرسند، اما میتوانند اولین برداشت مخاطب از یک رویداد را تحت تأثیر قرار دهند. توجه به این جزئیات اجرایی در آینده میتواند نقش مهمی در ارتقای کیفیت و حرفهایتر شدن چنین گردهماییهایی ایفا کند.
نگاه سوم
فضای در نظر گرفتهشده برای عکاسی، که اقدامی لازم بود، اما جایگاه مناسبی نداشت. جانمایی بهتر این بخش میتوانست هم به نظم کلی رویداد کمک کند و هم تجربهی مخاطبان و کیفیت خروجی تصاویر را ارتقا دهد.
نگاه آخر
تیم ویکندلی به عنوان حامی رسانهای این رویداد، در جهت حفظ ارزشهای رسانه با انعکاس و ایجاد تعامل؛ شنوندهی نقطهنظرات چند تَن از صاحبنظران حاضر در این رویداد بود، این امر با هدف بهرهمندی بیشتر در آینده و رویدادهای پیشروی تداکس تهران صورت پذیرفت. آنچه در ادامه به آن میپردازیم، برداشتهای شخصی و کاربردی از مختصات رویداد تداکس “جسورانه” در حوزه مد و فشن است که به نمایش درآمد.

ریحانه فغانی | بنیانگذار آکادمی ریفا
شرکت در اولین مراسم تدکس فشن تهران تجربهای ارزشمند و الهامبخش بود. این نوع رویدادها فرصتی منحصر به فرد برای گسترش افکار و ایدهها فراهم میکنند. با شنیدن سخنرانیهای متنوع از افراد خلاق و موفق، میتوان به ایدههای نو دست پیدا کرد و الهام گرفت.
از طرفی این نوع مراسم، امکان شبکهسازی را فراهم میکند و میتوان با افرادی که در زمینههای مختلف فعالیت میکنند ملاقات کرده و ارتباطات جدیدی ایجاد کرد.
علاوه بر این، سخنرانیها معمولاً شامل اطلاعات و تجربهی زیسته افرادی هستند که در زمینههای مختلف فعالیت داشته و تاثیرگذارند و میتواند انگیزه کافی جهت تلاش مستمر را در مخاطبان ایجاد کند.
در نهایت، اگر در این نوع از مراسمها امکان پرسش و پاسخ میان مخاطبان و سخنرانان وجود داشته باشد میتواند منجر به درکعمیقتری از مسیر و شرایط شود.
شاهرخ کشاورز | کارشناس صنعت خرده فروشی
به نظر من دیکته ننوشته غلط نداره.
انتظارم از رویداد بیشتر بود ولی محقق نشد. به نظرم کیفیت ارائه ها و سخنرانان بخش دوم مراسم خیلی بهتر از بخش اول بود. به هر حال اولین بار بود و حتما در رویدادهای بعدی با توجه به نواقص این رویداد که برطرف خواهد شد شاهد اتفاقات بهتری خواهیم بود.
ذاتا هر تلاشی برای توانمندسازی اکوسیستم مد و پوشاک ارزشمند و قابل تقدیره و من از این بابت از برگزارکنندگان این رویداد تشکر می کنم.
علیرضا صفاری | مدیرعامل برند درسا
یک اپسیلون رشد و حرکت روبه جلو بهتر از درجا زدن است.
دکتر سیامک ناظمی | دبیر انجمن طراحان پارچه و لباس ایران
از این ایده خیلی استقبال کردم.
بنظرم ضعف سخنوری وجود داشت. در ارائه محتوا میتونیم بحث کنیم اما کلیت خوب بود.
عباس جهرمیان|مدیرعامل آکادمی AFB
به نظر من پیش از هرچیز و بیش از هرچیز باید خوشحال بود از هر حرکت، فعالیت و جریانی که در صنعت فشن ایران متولد میشه، مفهومی رو به غلط ارائه نمیده و سبب میشه که امیدواری بیشتری در دل علاقهمندان و نسل جدید این صنعت ایجاد بشه. قطعا همهی ما از نقش برگزارکننده گرفته تا شرکتکننده، مدعوو و سخنران وظیفه داریم در جهت ارتقا و نوع بودنمون تلاش کنیم، اما گاهی در شرایطی هستیم که فقط همینکه ایستادیم و تلاش میکنیم، کافیه. از طرفی خوب بودن یا نبودن اولین تداکس فشن رو رشدی که در نسخهی دوم حاصل میشه یا نمیشه، مشخص میکنه. خداقوت به همه عوامل اولین تداکس فشن، و اینکه بهترین نقد و یا نظر ما در شرایط فعلی حمایت هستش.
شاهرخ جعفری | مدیرعامل برند سلهبن
برای اولین بار خوب بود، اما سالن بزرگتر و باشکوه تر، سخنران های بهتر و نظم بیشترلازم است.

امین کاظمی | مشاور مارکتینگ و فروش
حضور در اولین تد فشن تجربهای الهامبخش بود، اما به نظرم تمرکز برنامه بیش از حد روی جنبههای احساسی قرار داشت و بخش بیزینسی کمتر دیده شد. در حالیکه در شرایط پر از عدمقطعیت امروز ایران، برندهای تازه و استارتاپهای مد بیش از هر زمان دیگری نیازمند نگاه استراتژیک هستند.
آنچه میتواند به رشد پایدار این کسبوکارها کمک کند، ترکیبی از مدلهای درآمدی انعطافپذیر، نوآوری در فروش دیجیتال و تجربه مشتری، ساخت برند شخصی متمایز و حتی ورود هوشمندانه به بازارهای منطقهای و بینالمللی است.
اگر در دورههای بعدی تد فشن این زاویه بیزینسی پررنگتر مطرح شود، این رویداد میتواند نقشی واقعی در شکلدهی به آینده صنعت مد در ایران داشته باشد؛ فراتر از الهام، در مسیر عمل.




